by PStel je voor: je bent online op zoek naar huidverzorgingsproducten en net voordat je afrekent, verschijnt er een pop-up waarin je wordt gevraagd of je je bestelling wilt voltooien met een aantal perfect samengestelde extra’s. Misschien wil je je reiniger aanvullen met een serum of je nieuwe lipstick combineren met een voering? Het kost maar een paar seconden om jezelf ervan te overtuigen dat je deze extra bonussen verdient – je werkt tenslotte hard! – en voordat je het weet, zijn ze onderweg naar je voordeur.
Hoewel deze “trakteer uzelf”-mentaliteit misschien onbelangrijk lijkt, kan het in sommige gevallen wijzen op een dieperliggend psychologisch fenomeen. “De behandelcultuur is een vorm van zelfzorg die voor 100 procent wordt geïmplementeerd zonder rekening te houden met iets anders, inclusief onze budgetten”, zegt Jenny C. Yip, PsyD. “We leven in een materiële wereld en worden constant beïnvloed door media die ons vertellen dat we meer nodig hebben om gelukkig te zijn. De afgelopen jaren hebben we het idee van zelfzorg in onze samenleving vergroot, en veel mensen vinden dit idee onrealistisch. Of het nu gaat om ons goed voelen of het vermijden van ongemakkelijke emoties, we zijn in de leugen vervallen dat het hebben van dit of dat ons gelukkiger zal maken.”
Hoewel jezelf verwennen niet noodzakelijkerwijs een slechte zaak is, wordt het problematisch wanneer mensen het kopen niet kunnen weerstaan omdat ze op zoek zijn naar die “high” van onmiddellijke bevrediging die gepaard gaat met winkelen – zelfs als ze het niet kunnen betalen.
“Wanneer we deelnemen aan het verwencultuur-winkelproces, komt er dopamine vrij”, zegt Justin Puder, PhD, een in Florida gevestigde psycholoog. “Het gebeurt omdat onze hersenen een beloning verwachten bij het bekijken van verschillende items of het vergelijken van dingen die we zouden kunnen kopen, wat onze motivatie om te kopen verhoogt en een shopper high maakt… Endorfines komen ook vrij tijdens het winkelproces, wat verklaart waarom veel mensen genieten na een slechte dag en daarna melden dat ze een vermindering van stress en een beter humeur voelen.”
soortgelijke berichten
Het probleem is dat de vreugde die je krijgt door op “toevoegen aan winkelwagentje” te klikken op een populair nieuw schoonheidsproduct altijd een houdbaarheidsdatum heeft, en als het eenmaal is uitgewerkt, ben je terug waar je psychologisch begon … maar verder in de schulden.
De interface tussen verwennerij en schoonheid kan lastig zijn
Het gedrag van jezelf trakteren komt in elk deel van ons leven voor – van het bestellen van een extra aperitief voor het avondeten tot het kopen van een kleine oppepper na een slechte week (of een goede week, of gewoon omdat je de vrijdag hebt gehaald) – maar het is vooral alomtegenwoordig in de schoonheidsindustrie. Volgens een recent onderzoek van Credit Karma geeft 24 procent van de Amerikanen liever geld uit aan hun schoonheids-/zelfverzorgingsroutine dan aan essentiële zaken als onderdak, boodschappen of rekeningen. Bovendien heeft 15 procent van de Amerikanen schulden aangegaan om hun schoonheids- of zelfzorgroutines bij te houden.
De reden? Schoonheid zelf is een vorm van kapitaal: onderzoek heeft aangetoond dat conventioneel aantrekkelijke mensen 15 procent meer verdienen dankzij een fenomeen dat bekend staat als de “beauty pay gap”. In een wereld waar de manier waarop je eruit ziet van invloed kan zijn op je kansen en verdienpotentieel, is het gemakkelijk te zien hoe mensen zichzelf ervan kunnen overtuigen dat het “de moeite waard” is om uit te geven aan het nieuwste *it* serum of wonderbaarlijke behandeling.
“Het houdt ons voor de gek door te geloven dat schoonheid geluk, voldoening en sociale status kan kopen, en vertelt ons dat schoonheid empowerment is – terwijl we om schoonheid te bereiken onze werkelijke bronnen van kapitaal moeten opofferen – geld, tijd, energie, ruimte”, zegt Jessica DeFino, schoonheidscultuurcriticus en auteur van Het onuitgeefbare, een nieuwsbrief die kritisch kijkt naar de beautybranche. “Mensen zijn zo wanhopig om zich over te geven aan schoonheidsproducten en -behandelingen omdat schoonheidscultuur, net als dieetcultuur, opzettelijk wanhoop aanmoedigt.”
Mensen moeten zich goed voelen, al is het maar voor een fractie van een seconde, en de schoonheidsindustrie weet dat ze die wanhoop in haar voordeel kan gebruiken. “Wanneer bedrijven in contact komen met de emoties of mentale toestand van klanten, kunnen de beloningen enorm zijn”, zegt Dawn Fable, oprichter van huidverzorgingsmerk Press Pause en global vice president van Pause Lifestyle Brands bij Tenacious Labs. “Met de enorme mogelijkheden om waarde te creëren, streven steeds meer bedrijven naar emotionele connecties als de wetenschap achter hun merkpositionering. Wij als samenleving hebben te maken met ongekende niveaus van stress en ik geloof dat consumenten verwachten dat merken op een oprechte manier omgaan met hun mentale en emotionele behoeften. Deze cyclus leidt er vaak toe dat merken een premium prijskaartje rechtvaardigen, en de laatste tijd accepteren consumenten ze.
“Wanneer we filler in onze lippen injecteren, helpen we mollige lippen te normaliseren als de basisstandaard van schoonheid”, vervolgt Fable. “Hoe meer een schoonheidsstandaard wordt genormaliseerd, hoe moeilijker het is om deze los te laten zonder sociale of economische gevolgen. Dus wanneer we onze gezichten en lichamen manipuleren om te voldoen aan een bepaalde schoonheidsstandaard, vergroten we de druk die ons toekomstige zelf zal voelen om die standaard te handhaven, en verhogen we de druk die het collectief voelt om die standaard te belichamen.
Veel schoonheidsidealen zijn fysiek onmogelijk – van haarloze lichamen tot poriënloze en tijdloze huid – wat een diep gevoel van onzekerheid kan creëren over normale menselijke kenmerken en mensen kan overtuigen dat ze iets moeten kopen meer meer meer als een manier om ermee om te gaan. “De enige manier om deze onzekerheid weg te nemen is [for people] jezelf “verwennen” met een nieuw product of proces, zegt DeFino. “Als u Botox gebruikt, kunt u zich beter voelen over de fundamentele biologische functie van veroudering, maar slechts voor drie tot vier maanden per keer.”
Mensen investeren hun energie (en geld) in schoonheidsproducten om een bepaald niveau van perfectie te bereiken, maar omdat ze de psychologische oorzaken achter hun gedrag negeren, staan ze bij hun aankopen met lege handen. Daarna herhalen ze het proces in de hoop dat de volgende foundation/serum/shampoo degene is die hen rust brengt, maar volgens psychologen zal dat waarschijnlijk niet gebeuren.
Hoe de bestedingscyclus te stoppen
Hoewel het antwoord niet simpelweg iets goeds voor jezelf doen is, kan jezelf onderscheiden een goede plek zijn om te beginnen. En als je problemen blijft houden, kan dat zijn omdat er een kernprobleem is achter jezelf te veel verwennen. Als je het liefst jezelf trakteert op een kaptafel vol met de nieuwste make-up must-haves, vraag jezelf dan af: is het echt omdat je er blij van wordt, of is het omdat je het niet waard bent? Lee Phillips, LCSW, moedigt mensen aan om steun te zoeken bij anderen en hulp te zoeken bij een therapeut om onderliggende problemen op te lossen. Zodra dit wordt onderkend, kan de therapeut u helpen manieren te vinden om uw verslaving aan zelfbehandeling te beheersen om u goed te voelen.
Dus voordat u besluit om te winkelen voor uw volgende traktatie, onthoud dat zelfzorg niet noodzakelijkerwijs betekent winkelen of geld uitgeven. “Het is niet nodig om geld uit te geven aan veel vormen van zelfzorg, zoals lichaamsbeweging of meditatie. Je doet je geestelijke gezondheid eigenlijk geen goed als je te veel winkelt en in de schulden komt”, zegt dr. jep
Wanneer de drang om geld uit te geven terugkeert, raadt DeFino aan jezelf af te vragen: “Hoe lang duurt het ‘goede’ gevoel om jezelf een plezier te doen?” En hoe lang moet je werken om de kosten van dat gevoel terug te verdienen?”
Door de gemiddelde creditcardschuld van individuele Amerikanen te kennen versus de gemiddelde duur van een dopamine-hit, duurt de financiële impact langer dan de emotionele uitbetaling.
