by Experts noemen deze relatiedynamiek verstrengeling. “Het is bijna alsof je niet kunt zeggen waar de een begint en waar de ander eindigt”, zegt Daryl Appleton, EdD, MEd, psychotherapeut en Fortune 500 executive coach. Deze dynamiek kan optreden in alle soorten hechte relaties, bijvoorbeeld wanneer een ouder overdreven betrokken raakt bij het leven van zijn kind of een partner zijn carrièredoelen opoffert om het huwelijk intact te houden.
“Als je een betrokken relatie hebt, vind je het vaak moeilijk om je wensen, behoeften en grenzen uit te drukken, omdat je de ander een plezier wilt doen en hem niet van streek wilt maken”, zegt Elizabeth Fedrick, PhD, LPC, eigenaar van Evolve Counseling en gedragsgezondheidsdiensten in Phoenix, Arizona. “Je kunt jezelf omschrijven als zeer verbonden of met een diepe band, hoewel dit vaak een gebrek aan individualiteit, onafhankelijkheid en zelfredzaamheid betekent.”
Wat zijn enkele tekenen van een gecompliceerde relatie?
Stel je voor dat je partner altijd te laat is, aan de telefoon is of grappen maakt als je een serieus gesprek wilt voeren. Die kleine eigenaardigheden die in het begin vertederend leken, kunnen op je zenuwen werken als je eenmaal de wittebroodswekenfase voorbij bent. Maar als je geen duidelijke grenzen met elkaar hebt, kan elke zweem van onenigheid aanvoelen als een grote test van je relatie.
soortgelijke berichten
Dienovereenkomstig staan verstrengelde paren erop om perfect op elkaar afgestemd te zijn, wat betekent dat ze “de boot niet willen laten schommelen of verschillende meningen hebben”, zegt Dr. Appleton. “Ze hebben geen andere identiteit dan dat ze een stel zijn.” Tijd zonder elkaar doorbrengen maakt ze bang, dus het zijn vaak alleen zij tweeën of dezelfde groep vrienden. Ze geven hobby’s of interesses op waarbij hun partner niet betrokken is.
Een andere manier waarop deze paren conflicten vermijden, is door “hun eigen behoeften op te offeren om hun partner te plezieren”, zegt Dr. Fedrick. “Ze vinden het vaak moeilijk om hun gevoelens te scheiden van die van hun partner.” Ze kunnen zich niet alleen inleven in de gevoelens van hun partner, maar ze absorberen ze alsof ze van henzelf zijn.
Als uw partner bijvoorbeeld boos thuiskomt over het werk, wordt hun werkstress uw probleem. U zult waarschijnlijk zwijgen en uw partner niet vragen om zijn houding ten opzichte van werk te veranderen of een nieuwe baan te zoeken. Je focus blijft erop gericht haar gelukkig te maken, ook al is dat slecht voor je geestelijke gezondheid en je relatie.
Is dit hetzelfde als een codependente relatie hebben?
Verstrengeling en codependency zijn verwante concepten die soms door elkaar worden gebruikt. Wanneer relatie-experts onderscheid maken tussen de twee, hebben ze de neiging om ouder-kindrelaties te beschrijven als ‘verstrengeling’ en romantische relaties als wederzijdse afhankelijkheid. dr Fedrick legt uit dat dit onderscheid enige geldigheid heeft, maar wanneer een kind een relatie met een of beide ouders ervaart, kunnen ze codependent gedrag ontwikkelen en dit overdragen in hun volwassen relaties.
Zowel verstrengeling als codependency beschrijven “een relatie gekenmerkt door vage of losse grenzen en een verlies van individualiteit en onafhankelijkheid”, zegt Dr. Fedrick. Wanneer grenzen onduidelijk of afwezig zijn, hebben mensen de neiging om verward gedrag te vertonen, zoals het absorberen van elkaars emoties, wat kan leiden tot een codependente relatie. Het verschil tussen deze concepten is dat “verstrengeling verwijst naar de dynamiek die plaatsvindt voor beide mensen in een relatie, terwijl wederzijdse afhankelijkheid eenzijdig kan zijn”, voegt ze eraan toe.
Een ander verschil is de mate van afhankelijkheid, die meestal intenser is in een codependente relatie dan in een verstrengelde relatie. Codependente paren kunnen bijvoorbeeld geen beslissingen nemen zonder de goedkeuring van hun partner te krijgen. Het is alsof ze “elkaar nodig hebben om te functioneren als ze disfunctioneel zijn”, zegt Dr. Appleton.
Hoe ontsnap je aan verstrengeling?
Als je alleen de hoogtepunten van een paar op sociale media ziet, is het gemakkelijk om de doelen voor je specifieke relatie uit het oog te verliezen. Paren met gezonde grenzen kunnen conflicten weerstaan en meningsverschillen overwinnen. In feite moeten verschillen worden gevierd, zegt dr. Appleton. Ze moedigt paren aan om tijd te besteden aan het verkennen van controversiële gebieden en het oefenen van respectvolle communicatie.
Bedenk waar je grenzen moet stellen, bijvoorbeeld wanneer je partner jou de schuld geeft van zijn of haar problemen of iets bagatelliseert dat je dwars zit. Het is ook nuttig om erachter te komen wat u motiveert om verstrikt gedrag te vertonen. Misschien is het in de kindertijd aangeleerd of komt het voort uit angst voor afwijzing of verlating, zegt dr. Fedrick.
Omdat je identiteit verloren kan gaan in je relatie, zegt Dr. Appleton om even de tijd te nemen om na te denken over uw wensen, behoeften, voorkeuren en antipathieën. “Ga op een date waarbij de nadruk ligt op het leren kennen van jezelf en je identiteit als individu”, zegt ze. Plan een reis om een oude hobby nieuw leven in te blazen of nieuwe interesses te ontdekken, alleen of met andere mensen dan je partner. Het scheiden van die ervaringen biedt jou en je partner de kans om iets nieuws te leren en nieuwe ervaringen op te doen, voegt ze eraan toe.
Het kan eng en ongemakkelijk zijn als je te maken krijgt met verwikkelingen en onderlinge afhankelijkheid. Soms zijn deze gedragingen “diep geworteld in onze opvoeding en kernovertuigingen”, zegt Dr. Fedrick. “Als mensen erbij betrokken raken, raken ze erg gewend aan die dynamiek en zullen ze waarschijnlijk weigeren als je grenzen begint te stellen en je rol in die relaties probeert te veranderen.” Ze zullen proberen je schuldig te laten voelen als je grenzen stelt.
Als je worstelt met verstrikkingen, onthoud dan dat dit gedrag niet van de ene op de andere dag zal veranderen. “Oefening is de sleutel, en je moet ook de tijd nemen om je aan te passen aan nieuwe manieren van leven”, zegt Dr. Fedrick. Ze raadt aan om steun te krijgen van een psycholoog, die je kan helpen erachter te komen wat de oorzaak is van verward gedrag en hoe je contact kunt maken met je partner zonder te verdwalen in de relatie.
