by Om deze reden bevelen experts meestal een vruchtbaarheidstest aan aan mensen die moeite hebben om zwanger te worden, om enkele van de verwarrende vraagtekens om te zetten in gemakkelijker verteerbare concrete vragen. “Het is altijd goed om je OB / GYN te ontmoeten en met je te praten als je probeert zwanger te worden – hij kan je verder helpen”, zegt Chantel Ianthe Cross, MD, associate director van reproductieve endocrinologie en onvruchtbaarheidsbeurzen bij John’s Hopkins Medicine.
Jennifer Kulp-Makarov, een arts in de gynaecologie, reproductieve endocrinologie en onvruchtbaarheidsspecialist bij het New Hope Fertility Center in New York City, suggereert dat mensen van 35 jaar of jonger zichzelf minstens een jaar moeten gunnen voordat ze naar een dokter gaan. Degenen in de leeftijd van 35 tot 40 jaar zouden moeten overwegen om ongeveer zes maanden te wachten voordat ze een vruchtbaarheidsspecialist bezoeken, terwijl degenen van in de 40 er waarschijnlijk een willen zien voordat ze zelfs maar aan het proces beginnen. “Bel eerder als je problemen hebt zoals pijnlijke menstruatie of onregelmatige menstruatiecycli”, voegt ze eraan toe.
soortgelijke berichten
Het eerste vruchtbaarheidsconsult van een persoon omvat een vruchtbaarheidstest, maar u kunt er zeker van zijn dat er geen scantrons bij betrokken zijn. Als je naar de dokter gaat en geen thuiskit gebruikt, kost een vrouwelijke vruchtbaarheidstest je doorgaans tussen $ 50 en $ 1.000, afhankelijk van welke labs zijn besteld en wat voor soort verzekering je hebt. Maar wat u te wachten staat en wat u ervoor kunt leren, laten we van hieruit aan de doktoren over.
Neem samen met uw partner uw medische geschiedenis door
Uw arts zal u vanaf het begin waarschijnlijk veel vragen stellen over uw cyclus, zoals: B. hoe lang het duurt en hoeveel tijd er tussen de menstruaties zit om een idee te krijgen van hoe regelmatig je bent. Dit is wanneer het bijhouden van perioden uiterst nuttig kan zijn. U kunt een van deze negen opties gebruiken, of een apparaat zoals Fitbit of Apple Watch, en de gegevens indienen om met uw arts te bespreken. Het is ook belangrijk om uw persoonlijke en familiale medische geschiedenis te kennen, zegt Dr. Cross, dus wees bereid om erover te praten. Uw arts zal waarschijnlijk vragen stellen over eventuele eerdere zwangerschappen, medicijnen of medische aandoeningen die u heeft gehad, en of er een familiegeschiedenis is van geboorteafwijkingen – die allemaal uw vruchtbaarheid kunnen beïnvloeden.
Als je een mannelijke partner hebt, raden beide experts aan om naar je afspraak te komen, omdat ook hij een onderzoek nodig heeft. “In ongeveer 40 procent van de gevallen kan de onvruchtbaarheid aan de mannelijke kant zijn”, zegt Dr. Kulp-Makarov. De levensstijl van een vader kan een rol spelen bij de vruchtbaarheid – roken en het gebruik van marihuana kunnen bijvoorbeeld het sperma aantasten, dus de arts zal uw vader waarschijnlijk vragen naar zijn dagelijkse gewoonten. Artsen zullen hem ook een sperma-analyse geven om het aantal spermacellen, hun beweging en vorm te onderzoeken om ervoor te zorgen dat zijn zwemmers in de best mogelijke conditie zijn om uw eicellen te bevruchten.
Een andere optie voor vruchtbaarheidstesten: de Kindbody mobiele testbus:
Uw arts zal een bloedonderzoek bestellen
Een eenvoudige bloedtest kan uw arts veel over uw lichaam vertellen, inclusief of u een normale schildklierfunctie heeft en of u immuun bent voor bepaalde ziekten, zoals rubella of waterpokken, zegt dr. Kruis. U krijgt het vaccin tegen deze ziekten niet als u zwanger bent. Daarom moet u ervoor zorgen dat u up-to-date bent om te voorkomen dat u ziek wordt en complicaties krijgt tijdens de zwangerschap.
Door bloed af te nemen, kunnen artsen ook bepaalde hormonen controleren, waaronder anti-Müller-hormoon (AMH), een eiwithormoon dat wordt geproduceerd door cellen in de eierstokken. “De eieren die we hebben produceren het AMH-hormoon. Hoe meer eieren je hebt, hoe hoger de hormoonspiegels’, zegt dr. Kruis. (Lagere AMH-waarden betekenen dat u minder eieren heeft om mee te werken, wat een teken kan zijn van een naderende menopauze.) Bloedonderzoek meet ook de niveaus van follikelstimulerend hormoon (FSH), een ander belangrijk hormoon voor de ovariële functie.
Hoewel AMH niet per se voorspelt of je zelf zwanger kunt worden, zegt dr. Cross zegt dat uw resultaten uw arts kunnen helpen erachter te komen hoe goed u zou reageren op vruchtbaarheidsbehandelingen. Als de resultaten een lage eiervoorraad laten zien, zal Dr. Kulp-Makarov voegt toe, artsen kunnen kiezen voor agressievere vruchtbaarheidsbehandelingen, maar ze kunnen uw opties aan u voorleggen.
Bloedonderzoek kan ook zoeken naar hormonale onevenwichtigheden in het algemeen, zegt Dr. Kulp-Makarov. De test kan bijvoorbeeld aantonen dat een persoon verhoogde testosteronniveaus heeft, wat een teken kan zijn van polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), dat de vruchtbaarheid kan beïnvloeden.
U krijgt waarschijnlijk een bekkenonderzoek en een echografie
Net als bij uw jaarlijkse OB / GYN-afspraak, zal uw arts waarschijnlijk de baarmoeder willen onderzoeken door middel van een bekkenonderzoek. “Een pijnlijk bekkenonderzoek kan een teken zijn van vleesbomen of endometriose”, zegt dr. Kruis. Afhankelijk van in welke fase van uw cyclus u zich bevindt, kan de gynaecoloog ook uw baarmoederhalsslijm controleren om te bepalen of u zou moeten ovuleren.
Dan krijgt u waarschijnlijk een echografie zodat de arts meer te weten kan komen over uw interne voortplantingsorganen. De beeldvorming toont de vorm van de baarmoeder (beter dan wat kan worden gezien met een standaard bekkenonderzoek), zodat de arts kan zien of er afwijkingen zijn die de bevruchting kunnen bemoeilijken, zegt Dr. Kruis, zoals cysten, verkeerde uitlijningen, littekenweefsel of andere massa’s. De echografie kan artsen ook een concreter idee geven van de eiervoorraad die verder gaat dan uw AMH-niveau – in feite zou een vruchtbaarheidsdokter in staat moeten zijn om het aantal van uw eieren te tellen, zegt dr. Kulp-Makarov.
“De meeste vrouwen voelen geen pijn [during the ultrasound], maar sommige mensen zijn gevoelig voor vaginale manipulatie”, zegt dr. Cross, wees dus voorbereid op mogelijke klachten. Het kan ook een moeilijk onderzoek zijn voor mensen die een trauma of misbruik hebben meegemaakt, omdat het inherent ingrijpender is; Wees niet bang om uw arts duidelijk te vertellen waar u zich prettig bij voelt en wat niet.
Je zou je eileiders kunnen laten controleren
Samen met je eierstokken en baarmoeder spelen je eileiders een belangrijke rol tijdens de zwangerschap – hier komt je eicel vrij uit de eierstok en hier vindt de bevruchting plaats. Om de toestand van uw eileiders te controleren, doen artsen vaak een test die een hysterosalpingogram of HSG wordt genoemd. Dit gebeurt in de eerste helft van uw cyclus en houdt in dat de arts een kleurstof in de baarmoeder injecteert en vervolgens röntgenfoto’s maakt om te controleren of de kleurstof in de baarmoeder en uit de eileiders komt. Deze test kan vleesbomen aan het licht brengen die de eileiders blokkeren en soms moeten worden verwijderd. Aandoeningen zoals endometriose, chlamydia en gonorroe kunnen allemaal leiden tot littekenvorming van de eileiders. Als dat het geval is, weten artsen dat ze misschien afzien van het gebruik van de eileiders voor vruchtbaarheidsbehandelingen, zegt dr. Kulp-Makarov. Het hele proces duurt slechts ongeveer vijf minuten en kan bij sommige mensen milde krampen veroorzaken; Beide artsen raden aan om vóór uw afspraak een vrij verkrijgbare pijnstiller te nemen, voor het geval dat.
Sommige praktijken bieden ook wat een zoutoplossing-infusie-sonogram of SIS wordt genoemd, een test waarvoor u normaal gesproken terugkomt na uw eerste afspraak, zegt dr. Kruis. Het gaat om een echografie en een katheter die in de vagina gaat, door de baarmoederhals en omhoog naar de baarmoeder, waar artsen een zoutoplossing injecteren. Dat geeft inzicht in de opbouw van de baarmoeder, maar ervaren artsen kunnen er ook de eileiders mee onderzoeken, zegt ze.
U kunt ook kiezen voor een genetische test
Terwijl sommige vrouwen genetische testen laten doen terwijl Als je zwanger bent, hebben anderen de mogelijkheid om de test te doen tijdens hun eerste vruchtbaarheidsonderzoek (dragerschapsscreening genoemd). Artsen zullen een bloedtest gebruiken om ongeveer 300 ziekten te onderzoeken, zegt dr. Kulp-Makarov om ervoor te zorgen dat beide ouders niet dezelfde genetische mutatie hebben. Als beiden drager zijn van dezelfde ziekte, kan dat de kans vergroten dat het kind het ook krijgt. Als een van de ouders bijvoorbeeld het gen draagt voor cystische fibrose (een genetisch overgeërfde ziekte die de longen en het spijsverteringsstelsel aantast), wordt de andere ouder getest om te zien of ze hetzelfde gen hebben. Als dit het geval is, betekent dit dat er een kans van één op vier is dat het kind cystische fibrose krijgt. Met deze informatie kunnen artsen er vervolgens voor zorgen dat het embryo tijdens IVF wordt getest om er zeker van te zijn dat het kind het gen (of de ziekte) niet draagt. Volgens de NIH kan dit oplopen tot $ 2.000, afhankelijk van de diepte van de screening.
Benieuwd naar andere aspecten van vruchtbaarheid? Hier kom je alles te weten over veelvoorkomende mythen over vruchtbaarheidsvoeding. En hier zijn enkele algemene veelgestelde vragen over vruchtbaarheid die iedereen zou moeten weten.
