by Veel mensen vormen een concept van autisme – een neurotype (hersentype) dat sociale en sensorische informatie anders verwerkt dan de meerderheid van de mensen – op basis van films zoals Regen man (waarvan de hoofdrolspeler is geïnspireerd door iemand die niet eens autistisch was) in plaats van interacties uit de echte wereld met mensen met autisme. Stereotypen over autisme kunnen voorkomen dat degenen die niet bij hen passen, beseffen dat ze autistisch zijn, wat betekent dat ze misschien niet de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben of andere, meer stigmatiserende labels krijgen. Stereotypen kunnen autistische mensen ook het gevoel geven dat er iets mis met hen is. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze pathologiserende overtuigingen over autisme in stand houden, b.v. B. dat het wordt veroorzaakt door vaccinaties.
Sommige stereotypen over autistische mensen bevatten een beetje waarheid maar worden verkeerd begrepen, sommige zijn van toepassing op sommige autistische mensen maar niet op andere, en sommige zijn volkomen verkeerd. Hier zijn enkele veelvoorkomende mythes en misvattingen over autisme die de moeite waard zijn om aan de kaak te stellen.
1. Mythe: Autistische mensen geven niet om andere mensen.
Feit: wanneer veel mensen aan autisme denken, stellen ze zich iemand voor die geen empathie heeft. Dit kan de term ‘autistisch’ erg stigmatiserend maken, omdat het impliceert dat autistische mensen onaardig of ongevoelig zijn. In werkelijkheid zeggen de diagnostische criteria voor autisme niets over empathie.
soortgelijke berichten
Hoewel sommige autistische mensen andere patronen van empathie hebben dan andere, betekent dat niet dat ze helemaal geen mededogen tonen. Ik reageer bijvoorbeeld meestal niet sterk op gebeurtenissen in de wereld, omdat mijn praktische brein zich liever richt op dingen in mijn directe omgeving – maar dat betekent niet dat ik geen medeleven heb met de mensen die dicht bij me staan.
Andere autistische mensen hebben misschien niet altijd medeleven met de mensen om hen heen, maar dit is vaak eerder te wijten aan een gebrek aan begrip dan aan een gebrek aan zorgzaamheid. “Als ik eenmaal de context van een situatie begrijp, heb ik een hoog niveau van empathie”, zegt Eleanor Bennett, een 27-jarige autistische vrouw uit Cambridge, VK en oprichter van Competitive Insight. Wij wil er zijn voor mensen en hen helpen; We hebben misschien gewoon de kans nodig om te leren hoe het moet.
“Autistische mensen zijn volledig in staat tot empathie en kunnen zelfs hyperempathie ervaren, waarbij alleen al de gedachte aan andermans lijden hen een overweldigende pijn doet voelen, zowel emotioneel als fysiek”, zegt Kjirsten Broughton, een neurodivergente spraak- en taalpatholoog die gespecialiseerd is in autisme. “Veel autistische mensen tonen vaak overdreven medeleven met dieren.” Ari Wolf, een 34-jarige autistische afgestudeerde student in Eugene, Oregon, omschrijft zichzelf als hyperempathisch en legt uit: “We uiten die empathie gewoon anders dan de meeste mensen.” Wolf zegt Voorbeeld dat een autistisch persoon zou kunnen reageren op iemands verhaal over hun pijn door een verhaal te vertellen over een tijd waarin ze hetzelfde voelden. “We zien het als een ervaring van empathie, maar zo wordt het zelden ontvangen.”
2. Mythe: Relaties zijn niet belangrijk voor autistische mensen
Mensen met autisme worden vaak gezien als eenlingen of asociaal, maar net als iedereen hebben we menselijke connecties nodig. Velen van ons zijn simpelweg achterdochtig tegenover anderen vanwege het misbruik dat we in het verleden hebben doorstaan.
“De reden dat het mij persoonlijk lijkt dat ik geen hechte relatie wil, is, om eerlijk te zijn, mensen maken me bang”, zegt autisme motiverende spreker Russell Lehmann. “Deze wereld heeft me enorm gekwetst vanwege de naïviteit, zuiverheid, onschuld en kwetsbaarheid van het spectrum. Iets eenvoudigs als een glimlach die niet beantwoord wordt, kan een snee in mijn hart achterlaten.”
Sommigen van ons brengen graag tijd alleen door omdat sociale activiteiten ons overweldigen of omdat we ons concentreren op onze specifieke interesses – onderwerpen en activiteiten waar autistische mensen gepassioneerd over zijn. Dat betekent niet dat we geen vrienden, hechte familierelaties of romantische relaties willen. Onderzoek toont zelfs aan dat autistische mensen vaker eenzaamheid ervaren dan neurotypische mensen, waarschijnlijk omdat anderen ons zo vaak buitensluiten. Hoewel sommige autistische mensen veel tijd voor zichzelf nodig hebben, waarderen we het nog steeds dat we gezocht en opgenomen worden.
3. Mythe: mensen met autisme missen sociale vaardigheden
Aangezien een diagnostisch criterium voor autisme “aanhoudende tekorten in sociale communicatie en interactie” is, is het begrijpelijk dat mensen er vaak van uitgaan dat autisme verband houdt met een gebrek aan sociale vaardigheden. Het criterium zelf is echter problematisch: wie bepaalt wat als een tekort telt? Meestal zijn dit neurotypische mensen. Wat een neurotypisch persoon een tekort zou kunnen noemen, noemen autistische mensen eenvoudigweg een verschil.
“Het komt heel vaak voor dat een dominante sociale groep de geprefereerde vorm van communicatie van de gemarginaliseerde sociale groep kleineert en afwijst”, benadrukt Wolf. “Vrouwenhaat mannen steken vaak de draak met vrouwenstemmen of bagatelliseren ze als te scherp, te dominant, te kibbelend, wat dan ook.” Evenzo kan het kleineren van het sociale gedrag van autistische mensen als onbeholpen of onhandig meer politiek dan wetenschappelijk zijn.
“Hoewel sommige autistische mensen problemen kunnen ervaren met sociale interacties en communicatie met neurotypische individuen, is het belangrijk op te merken dat deze uitdagingen niet eenzijdig zijn”, legt Broughton uit. “Neurotypische mensen hebben ook moeite met communiceren met autistische mensen.” Met andere woorden, het is niet zo dat autistische mensen niet kunnen communiceren – het is dat autistische mensen moeite hebben met communiceren met neurotypische mensen, en vice versa.
Dit is echter ook niet altijd het geval. Veel autistische mensen, vooral autistische vrouwen, leren de taal, lichaamstaal en sociaal gedrag van neurotypische mensen te ‘maskeren’. We beschouwen dit misschien niet als vanzelfsprekend, maar we doen het om erbij te horen, wat ertoe kan leiden dat we dezelfde sociale vaardigheden vertonen als neurotypische mensen. Maskeren kan emotioneel uitputtend zijn voor autistische mensen en is een van de redenen waarom velen van ons sociale situaties uit de weg gaan.
4. Mythe: autisme is een mannelijke eigenschap
Autisme wordt vaak gestereotypeerd als een mannelijke aandoening, waardoor veel vrouwen en niet-binaire mensen niet gediagnosticeerd worden. (Ik werd pas in de dertig gediagnosticeerd). Terwijl mannen de boventoon voeren bij de diagnose van autisme, heeft recent onderzoek aangetoond dat autisme vaker voorkomt bij vrouwen dan eerder werd gedacht – en we weten misschien nog steeds niet eens hoe vaak het voorkomt. Een van de redenen hiervoor is dat de autistische kenmerken soms meer zichtbaar zijn bij mannen. Autisme presenteert zich vaak anders bij vrouwen, omdat vrouwen eerder conventioneel sociaal gedrag aanleren door anderen te observeren en zich te maskeren.
Vanwege de neiging van autistische vrouwen om te maskeren en de vooringenomenheid van artsen om mannen te diagnosticeren, wordt autisme bij vrouwen waarschijnlijk schromelijk onderschat, wat betekent dat veel vrouwen jaren (of hun hele leven) zonder hulp moeten gaan om zich te identificeren als een autist. persoon in om uw weg over de wereld te vinden. Vrouwen worden ook vaak verkeerd gediagnosticeerd, soms met gestigmatiseerde aandoeningen zoals borderline persoonlijkheidsstoornis. Bovendien hebben trans- en niet-binaire mensen meer kans op autisme dan cis-mensen, maar deze demografie wordt vaak buiten beschouwing gelaten in discussies over autisme.
Evenzo hebben autistische mensen niet altijd stereotiepe ‘mannelijke’ interesses zoals wiskunde en wetenschappen. Hoewel veel autistische mensen specifieke interesses hebben (die, nogmaals, niet exclusief zijn voor mannen), kunnen die interesses van alles omvatten, van mode tot theater tot films.
5. Mythe: Autistische mensen zijn gewelddadig
Helaas hoor je na een geweldsmisdrijf wel eens geruchten dat de dader autistisch was. (Denk bijvoorbeeld eens terug aan speculaties op internet dat massaschutter Elliot Rodger autistisch was.) “Dit stereotype is niet alleen onnauwkeurig, het is ook schadelijk”, zegt Dr. Ryan Sultan, psychiater en onderzoeker aan Columbia University. Autistische mensen als agressief beschouwen, kan tot veel problemen leiden, waaronder pesten, uitsluiting, discriminatie op de werkvloer en zelfs geweld tegen autistische mensen, legt hij uit.
“Mensen met autisme zijn niet meer geneigd gewelddadig of agressief te zijn dan wie dan ook”, zegt dr. Sultan. Sterker nog, blijkt uit een onderzoek uit 2018 Grenzen in de psychiatrie ontdekte dat autistische mensen niet meer misdaden begaan dan neurotypische mensen. Mensen met autisme zijn echter vaker het slachtoffer van misdaden, waaronder aanranding en fysiek geweld.
6. Mythe: er bestaat zoiets als “er autistisch uitzien”
Sommige autistische mensen krijgen te horen dat ze “er niet autistisch uitzien”, wat niet alleen hun identiteit ongeldig maakt, maar ook een misvatting van autisme weerspiegelt. “Autisme ziet er niet naar uit”, zegt LaQuista Erinna, DBH, LCSW, psychotherapeut en moeder van een zoon met autisme. “Iedere autist is anders en presenteert zichzelf op zijn eigen manier.”
En in tegenstelling tot de stereotypen in de media, is er niet één manier om je als autist te gedragen. Autistische mensen hebben een breed scala aan persoonlijkheden, interesses en eigenschappen. “Elke persoon met autisme is uniek en kan verschillende uitdagingen en sterke punten ervaren”, zegt Dr. Sultan. Daarom heet het autismespectrum; Het omvat een breed scala aan mensen en ervaringen.
7. Mythe: autistisch zijn is een slechte zaak
Persoonlijk heb ik mensen tegen me laten zeggen: “Je lijkt niet autistisch”, alsof dat een compliment was, maar zo vat ik het niet op. Ik vat het persoonlijk op als een compliment als iemand ziet dat ik autistisch ben! Dat betekent dat ze me zien als uniek, gepassioneerd, heerlijk eigenzinnig en fel individualistisch – en, eenvoudiger gezegd, ze zien me zoals ik ben. En wie ik ben is iets moois om te vieren, geen tekort om te negeren.
